Амьдралд зочин

Саяхан би өөрийн гэсэн гэртэй боллоо л доо. Өмнө нь арван хэдэн жил нүүдлийн шувуу шиг улс орон эсвэл нутаг орон хэсч амьдарсан болохоор "гэр" гэдэг ойлголт надад нээх байдаггүй юм. Дотуур байр эсвэл найзуудтайгаа нийлж байр хөлслөх гэх мэтээр оюутны хэдэн жилээ өнгөрөөсөн юм. Монголд ирсэнээс хойш ч ялгаагүй, ажил байдлаас шалтгаалаад аавын гэрээс хол амьдарч эхэлсэн. Миний эд хөрөнгө гэж айл айлд тарааж хаясан хэдэн хайрцаг ном дэвтэр, хувцас хунар л байдаг байлаа. Сая гэртэй болоод эд хөрөнгөө цуглуулдаг хүн болоод нөгөө хэдэн хайрцагаа олж аваад задалж үзсэн чинь бас хүн л болсон хойно овоо их новш цуглуулаад амжчихжээ. Ихэвчлэн турк, англи хэл дээр номнууд болон энд тэнд аялж зугаалж явахдаа цуглуулсан жижиг сажиг дурсгалын зүйлс байна лээ. За тэгээд гэртэй хүн чинь яах вэ дээ, нөгөө хогшилуудаа гаргаад өрчихсөн чинь гэр нь дүүрчихсэн хэхэ. Гэхдээ энэ ч миний ярих гэж байсан сэдэв биш л дээ. Нүүдэлчин биш, суурин болсоноос хойш интернэт, зурагт хөрөгтөөр home decoration сайт, нэвтрүүлэг үзсэн чинь нээх сонин санагдаад эхэлсэн. Энэ барууныхан чинь гэрээ тохижуулах, тухтай амьдралыг яасан ч их хүсэмжилдэг юм билээ. Азийнхан тэгэхэд харин минималистууд... Япон, Солонгосыг хар л даа, хоосон өрөөнд хэдэн гудас хаяал болоо биз дээ. Гэхдээ сүүлд үзсэн хэдэн Со кинон дээр гоё орчин үеийн байшин зөндөө гарч байна лээ. Anyways, тэгээл home decoration нэвтрүүлэг үзэж байлаа л даа. Discovery Home & Health гээд суваг дээр гардаг дэлхийн том том хотуудад хэдэн өөр айлуудаар зочилж, байр засалт, үнэ энэ тэрийг нь харьцуулдаг нэг тийм нэвтрүүлэг.. Парис хотын өөр өөр дүүргүүдэд өөр өөр байшингаар зочилж байлаа. Пээ энэ Францууд чинь ямар ч их тавилга хэрэглэдэг юм бэ. Бараг л байранд нь бөгс эргэх зайгүй тавилга чихээстэй. Эсвэл магадгүй байрууд нь ерөнхийдөө талбай жижигтэй болохоор ч тэгж харагдсан байж магадгүй. Тэд гэрээ том өрөө, жижиг өрөө, гал тогоо, угаалгын өрөө гээд бүр нэг бүрчлэн тохижуулсан байгаамаа. Ямар ч жижиг детайлыг орхигдуулахгүйгээр шүү... тэгээл тэр айлуудыг харжээ байсан чинь гэнэт нээх сонин мэдрэмж төрсөн. Ер нь яах гэж тэгж сүрхий тохижуулдаг ч юм байгаан. Үхэхдээ ямар авсандаа аваад орох биш, эсвэл ямар тэр байшинд нь оршуулах ч биш энэ тэр гэсэн тэрслүү бодол толгойд орж ирсэн. Миний хувьд бол би өөрөө нээх өнгө мөнгөний хүн биш талдаа юм шиг байгаан. Ядаж л мөнгөний шуналтай, эдийн сонирхолтой болох юмсан гэж зөндөө бодсон. Болохгүй байна лээ. Эсвэл болох нас нь болоогүй ч байж магад. Ер нь эцсийн эцэст бид амьдралд зочлоод буцаж байгаа хүмүүс шүү дээ гэж боддог. Үхлийн тухай бодохоор надад нэг том хана шиг санагддаг. Үхэл гэдэг бол "үүнээс цааш амьдрах үгүй" гэж байгаам шиг нэг том хананд тулаад зогсохыг хэлнэ гэж боддог. Тэгээд ч тэр юм уу биет зүйлс миний сэтгэлийг нээх хөдөлгөдөггүй. Би ямар машин унах, ямар хувцас өмсөх эсвэл гэртээ ямар тавилга тавих нээх сонин биш. Харин хамгийн чухал нь миний туулж өнгөрүүлэх "experience" буюу үзэж харах, мэдэх мэдрэх зүйлс байдаг. Тиймээс ч өнөөдөр өөрт байгаа мөнгөөр хоол авч идэх үү эсвэл нэг шинэ газар үзээд ирэх үү гэвэл аягүй бол хоёрдахийг нь сонгоно шүү :)) За тэхдээ бас айл гэр, үр хүүхэд болоод ирэхээр энэ хандлага өөрчлөгдөж магадгүйэ, өөрчлөгдөхгүй ч байж магадгүй кк. Одоо гурвын ард нэг нэмэх гээд явж байна шүү дээ. Тэгэхээр эргээд харахад залуу насаа харамсахгүйгээр сайхан л өнгөрөөсөн гэж боддог. Би өөрийгөө их азтай хүн гэж боддог... гэхдээ бас нөгөө талаас эерэг бодолтой, өөдрөг үзэлтэй хүн болохоор "ертөнцийн таталцлын хууль"-ийн дагуу ижил төстэй зүйлийг өөртөө татдаг ч байж магадгүй. Алдаагүй төгс төгөлдөр юм гэж хаана байх вэ. Харин алдаагаа ямар өнцгөөс харж байгаагаас шалтгаална. Уг нь амьдралыг нээх хүндрүүлж бодохгүйгээр хөнгөн хөөрхөн амьдрах хэрэгтэйм шиг байгаан. Эцсийн эцэст бид чинь зочин төдий шүү дээ. "Why so serious?" тиймүү? ;)