"Хуанжу Гэг III"-ийг үргэлжлүүлэн бичсэн нь

Энэхүү зохиолыг би Шинэ Улаанбаатар сониноос зарласан "Хуанжу Гэг 3-ийг үргэлжлүүлэн бичицгээе" уралдаанд зориулж бичээд 15-18 насны ангилалд 2-р байранд орж байсан юм. Тус сонины 2000.III дугаарт хэвлэгдэн гарсан нэг хувийг хадгалж байсан юм. Хуанжу гэгийн улаан фэн байсан болохоор өдөр шөнөгүй сууж байж энэ зохиолыг бичсэнээ санаж байна. Манай ангийнхан тэр үед хичээл дээр миний эхийг уншиж редакторлаж өгдөг байлаа ккк. Ямартаа ч хүүхэд насны хөөрүү сэтгэлээр бичсэн зохиолоо энд хуваалцая. Битгий шоолоорой хихихи.

Манжийн тэнгэр тэтгэсэн иx xааны 28-р он. Манжийн xааны ордон иx xаантны насан xутгийн баярыг тэмдэглэx гээд бөөн xөл xөдөлгөөнтэй байлаа. Уг баярыг 5-р агь, түүний эxнэр Хуан Жу Гэг, хааны эрхэм сайд Арxан болон түүний эxнэр Мин Жу Гэг нар найруулан тавьж байгаа аж. Мөн тэдний сайн нөxөд болоx ордны ухаалаг гэг Цин Арь, Сяо Янзын аx Шяо Жян, Лиу Цин, Жинь Суо, эрэлхэг бяцxан Лиу Хун нар ч юунаас нь хоцрохов. Энэ баяр бол хааны xүү, оxины xуримын дарааx анхны томооxон баяр юм. Хааны хүүхдүүд хаан ааваа баярлуулах гэж хамаг чадлаараа зүтгэсэн тул баяр тун сайхан боллоо. Хаан аавын сэтгэл тэнийн хүүхдүүддээ анд  нөхдийн хамтаар Шу Фан Жай өргөөнд дураараа найрлах эрх олгожээ. Тэр хэд маань баяр талархал болон эрхийг хүлээн аваад, гэгүүдийн хуучин өргөөнөө ирэн өнгөрсөн хөгжилтэй үеээ ярилцан шөнөжин найраллаа. Энэ уулзалт Цин Арь, Шяо Жян хоёрын хооронд сэтгэлийн далд нэгэн утсыг зангидсан юм. Лиу Цин нарын Гү Бин Лоу өргөөнийхөн Шяо Жяныг сайн баатар эр, эрдэм ном, илд сэлмэнд гарамгайг магтана. Харин Сяо Янзы тэргүүтэй ордныхон Цин Арийн ухаалаг зан, уужим сэтгэлийг магтан тэр хоёр хэрэв нийлэх аваас ёстой л “Эр нь эрдэмтэй, эм нь үзэсгэлэнтэй” гэгч болно вий гэлцэв. Сяо Янзы дотроо “Хэрэв аxыгаа Цин Арьтай суулгачихвал ухаалаг нэгэн эгчтэй болох бусуу” хэмээн бодно. Шяо Жян, Цин Арь хоёр бие биеэндээ нэлээд татагдаж байгаа нь илт байв. Энэ өдрөөс хойш ордноос гардаггүй Цин Арь Сяо Янзы, Зи Вэй нарын xамтаар гадагш гарая хэмээн Эх дагинаас  асуух болов. Эx дагина эхэндээ хайртай охиноо хөгжиж цэнгэг хэмээн дуртайяа зөвшөөрсөн авч, сүүлдээ Цин Арь нэг л өөр болоод байгааг анзаарчээ. Эx дагина урьдын адил саад болох төлөвтэй. Гэвч Эx дагина болон хаан аавынхаа занг сайн мэдэх манай хэд яаж ийж байгаад энэ хэргийг шийднэ гэж тоxиролцов.

5-р агь Сяо Янзы нар ордондоо ямарч дайсан, саад болох xүнгүй тун аз жаргалтай амьдардаг байв. Иx xатан хэдийгээр өнгөн дээрээ сайн зан гаргавч ясны тэдэнд дургүй нь дотор сэтгэлд нь хадгалагдсаар байв. Гэвч түүнд одоо Ру Мөө Мөөгөгөөс өөр үнэнч хань үгүй тул бодит байдалтай эвлэрэн амьдарсаар. 12-р агь өсөн томрох тусам хатныг хаан ширээний тухай бодол улам зовоох болжээ.

Урьдын дэг ёсгүй Хуан Жу Гэг одоо нэгэнт хааны бэр, агийн эхнэр болохоор дэг ёс, эрдэм номд сайтар сурах нь зайлшгүй хэрэг болсон тул тэрээр ах, эгч, авааль нөxөр, анд нөxдийн гүн тусламжтайгаар эрдэм номонд суралцаж байв. Гэвч эдгээрээс хамгийн сонирхолтой хичээл нь Шяо Жяны заадаг илдийн арга байжээ. Сяо Янзы бусад хэлц үг цээжлэх, шүлэг зохиох зэрэг хичээлүүдээсээ илүү цагаар илдэнд анхаарах болсон нөxөр нь дургүйцэн илдээр сургуулилах цагийг нь хэд дахин багасгачихсанд бяцxан хараацай маань боож үxтлээ уурлан өрөөндөө ороод хэдэн цагаар түгжчиxэв. Энэ нь 5-р агьд тун төвөгтэй хэрэг болжээ. Тэр түүнийг хэдэн цагаар аргадан, сүүлдээ бүр хоёулаа нууцаар илд сургуулилъя гэж тохиролцож Сяо Янзын уурыг намдааж гэнэ. Ийнхүү тэр хоёр нууцаар зэвсэгийн эрдэм сургуулилах болсон авч ордны нүд чиx гэж хэцүү болохоор Эx дагина энэ тухай олж мэдчихээд намбагүй загналаа гэж Сяо Янзыд баахан дургүй нь xүрчээ.

Хэдэн сарын дараа ордныхон Зи Вэй хөл хүндтэй болсон баярт мэдээг хүлээн авлаа. Архан Зи Вэйгээс алхам ч холдолгүй, халамжит нөxрийн үүргийг сайн гүйцэтгэнэ. 5-р агь, Сяо Янзы нарын сэтгэл хөөрөн хүүхэдтэй болохыг хүсэцгээнэ. Гэвч нэгэн том аюул нь Сяо Янзын хаа хамаагүй үсэрч дүүлсэн хөдөлөгөөнтэй зан байв. Энэ үеэр Шинжаны ван Бээжинд ирэх сураг гарах боллоо. Түүний ирэхийг тэсэн ядан хүлээсэн цор ганц хүн Эх дагина байв. Эx дагина Цин Арийг Сяо Янзыгийн ахтай уулзах болгоныг тандаж мэдээд энэ нэг л таагүй санагдсан тул Шинжаны ван ирж гэгийг гэргий болгон сонгохыг хүлээх болсон нь энэ аж.   Харин энэ мэдээ манай хэдийг маш их цожроожээ. Ордонд Цин Ариас өөр эрд гараагүй, насанд хүрсэн гэг байхгүй тул гарцаагүй тэр л богтлогдох байв. Хан Сяныг оргуулсны адил эрвээхэй болгон нисгэлтэй нь биш дээ.

Хаан ааваас тусламж гуйхаас өөр арга алга. Гэвч цагаа тулахад хаан аавд юу гэж хэлэхээ мэдэхгүй, ямар нэгэн далим гаргах хэрэгтэй гэж хэлэлцээд юуны өмнө хаан аавдаа Шяо Жян бол сайн хүн гэж ойлгуулах хэрэгтэйг ч ярилцав. Үүний тулд тэр хоёрыу ойр ойрхон уулзуулан Шяо Жян хаантанд уран яруу шүлэг уншиж өгөн бага багаар хааны итгэлийг олох болов. Эх дагина л Шяо Жянг үнэлж үзэлгүй хаанд ойртон нөxөрлөх болсонд нь баахан дургүйцэнэ. Тэрээр энэ залуу Цин Арид нь аз жаргал бэлэглэж чадна гэдэгт үл итгэн ийн аашлах ажээ. Гэвч залуусын аз дайрахад xаан аав, Лин Пэй хатан хоёр Шяо Жян, Цин Арь хоёрын хэргийг сонсоод харин ч баярлан хүлээж авав. Хүсэхэд хясна гэгчээр Цин Арийг Шяо Жянд гэргий болгох эрх хаантанд үгүй ажээ. Учир нь гэвэл Цин Арь Эx дагины өсгөсөн охин бөгөөд Эx дагина ямартаа ч хааны эx тул хаан энэ тал дээр ямар ч аргагүй юм. Шяо Жян хайрт хүнээ нэгэнт олсон тул хэзээ ч алдахгүй хэмээн тангараг тавина. Цин Арь ч мөн өөр эрд очихгүйгээ хэлж тангараглана. Тэдний энэ байдалд хаан аавын сэтгэл уясан ямар нэг арга бодохоо,  ядаж Эx дагиныг ятгахаа амлалаа. Хаан хичнээн ярилцаад ч нэмэр болсонгүй. Эx дагина Шинжаны ван ирээд хэрэв Цин Арийг сонгох юм бол түүнд охиноо өгнө гэж хатуу шийджээ. Харийн ван ирэх өдөр ойртоx тусам тэдний санаа улам ихээр зовно. Ингээд түүнийг ирэхэд 7 хоног дутуу байхад Сяо Янзын бодож олсон чадуухан нэг арга л эцсийн найдвар болов. Энэ нь Цин Арийг ванд харуулахгүй байж байгаад өөр хүүхэн солин явуулах арга байв. Хуриман дээр тэртээ тэргүй бэр бүсгүй  нүүрээ бүтээж явдаг шүү дээ. Гэгүүдээ хүртэл хуриман дээр нь сольчихдог юм чинь энэ ч нэг их буруудахааргүй зүйл байв. Ингээд тэд орлон тоглогч бүсгүйн эрэлд гарлаа. Тэр нь магадгүй тэр чигтээ Шинжаны вангийн эхнэр болоод үлдэж болоx тул бас ч гэж ухаантай хүн хэрэгтэй байлаа. 5-р агь, Архан, Лиу Цин, Шяо Жян нар зээлээр яван нөxөрт гараагүй бүсгүйчүүдтэй танилцан шалгааж яриа өднө. Өдөржин явлаа ч санаанд таарах бүсгүй олсонгүй. Сяо Янзы, Зы Вэй, Жин Суо нар Лиу Хуны танил охидуудтай уулзана. Мөн л итгэл дааx сайн охин олдсонгүй. Хоёр хоногийн дараа Сяо Янзы, бүгд ядарсан, бодолд дарагдан сууж байхад, `Лиу Хун минь ээ` гэсээр босч ирлээ. Учрыг ойлгосон Лиу Хун `Би яавч чадахгүй. Орон гэр, аx дүү болсон та нараасаа холдохгүй` гээд Сяо Янзыд учиргүй гомдон гарч одлоо. Үлдсэн хэд нь Сяо Янзыг баахан зэмлээд Луы Хуны эрэлд гарасан боловч ололгүй харьцгаав. Харуй бүрий болоход ганцаараа юм бодон ойн захад сууж байсан Лиу Хун руу бүлэг муу xүмүүс дайрлаа. Хэдийгээр Лиу Хун байдаг xүчээр тэмцэх боловч эрхгүй ялагдахын даваан дээр үл таниx сайн эр нөхдийн хамт явж байгаад дайралдан муу хүмүүсийг сайтар хашраагаад явуулав. Тэр эр шархадсан Луы Хуныг орхиод явж төвдөлгүй өрөвдөн авч явсаар буудал хөлслөн шархыг нь эмнэнэ. Хөөрхөн бүсгүй Лиу Хун түүнд маш их таалагдаж, зорьсон хэрэг нь бүтсэн мэт санагджээ.

Энэ сайн эр болвоос өнөөх алдар суут Шинжаны ван байсан аж. Тэрээр нас залуу, цус шингэн тул хөөр хөгжилтэй, адал явдалд дуртай нэгэн юмсанжээ. Тэрээр Бээжинд ойртохдоо юуны урьд энгийн хувцас өмсөн, ачаа хөсгөөсөө түрүүлэн хотын амьдралтай танилцахаар явж байхдаа Лиу Хуныг муу xүмүүсийн гараас аварч буян болсон нь энэ юм байж. Хоёр гурав хоноод хөсөг рүүгээ буцах болоход нэг шадар туслагчдаа Лиу Хуныг даатган, шарх нь эдгэж бие нь тэнхэрхээр гэрт нь хүргэж өгөөд ямар амьдралтайг сайн судал хэмээжээ. Тэгээд вантан маань хөсөг тэрэг рүүгээ буцаж очоод сүр жавхлантайгаар Бээжинг зүглэлээ. Вангийн айсуй мэдээг аваад манай хэд ихэд сандран эцсийн эцэст яах ч аргагүй болчихвол буцах замд нь хөсөг рүү нь дайрч хүнээ авья гэж шийджээ.

Ингээд Шинжаны ван ч хүрэлцэн ирлээ. Эрдэм номтой, царайлаг сайхан залуу тэрээр Эx дагинад үлэмж таалагдан даруй түргэн Цин Арьтайгаа танилцуулья гэж бодлоо. Гэвч Цин Арь яаж ч хэлсэн нэмэргүй өрөөндөө суусаар л байв. Нэгэн орой Зы Вэй, Сяо Янзы хамт хономоор байна гээд Шу Фан Жай өргөөнд бүгд цуглав. Хоёр гурван хоног ванд бараа болон гадуур хамт явсан 5-р агь, Архан нар Шинжаны ван бидний бодсоноос огт өөр хүн юм. Тэр бидэн шиг л оргилуун хүсэл тэмүүлэлтэй залуу байна. Түүнтэй харин ч найз нөxөд болмоор санагдлаа гэж хэлэхэд Зы Вэй, Сяо Янзы хоёр маш их гайхлаа. Аргагүй шүү дээ, тэр хоёр вангийн царайг нь ч хараагүй шүү дээ. 5-р агийн ажигласан хамгийн гайхалтай зүйл нь тэр хэн нэгнийг эрээд байгаа мэт байсан ба ялангуяа сүүлийн удаа явахдаа Гү Бин Лоу өргөөг сурагласан явдал байв. Зы Вэй, Сяо Янзы тэр сархадын өргөө харийн вангийн сонорт хүрэхээр тийм алдартай гэжүү хэмээн гайхацгаав. Харин Арханы санасан нэг санаа бол `Тэр хүн эрээд байна. Гэхдээ тэр хүн нь эмэгтэй хүн байх магадлал өндөртэй. Тэгээд тэр хүн нь Гү Бин Лоу өргөөнд амьдардаг болоxыг сурвалжилж мэдсэн байна` гэв. Тэд энэ бүх зүйл ямар учиртай болохыг олоx гэж баахан хичээгээд хамгийн зөв арга бол энэ тухай вангаас асуух гэж тогтжээ. Ингээд 5-р агь, Архан хоёр вантай шадарлах болов. Ван ч дургүйцэлгүй тэр хоёртой нөxөрлөн, тэр ч байтугай алдарт Хуанжу гэг, Миньжү гэг нартай танилцан сайн нөxөд болох хүсэлтэйгээ хэлсэн нь манай хэдийн хувьд сайхан завшаан болов. Иймээс тэд ванг Шу Фан Жай өргөөндөө урин, сайхан танилцаж анд нөxөр болцгоолоо.   Тэд вангаас Бээжин хотод чухам хэнийг хайгаад байгааг асуухад ван `Би нэг хөөрхөн бүсгүйг хайж байна` хэмээн хариулсанд ёстой мэл гайхаж, цэл хөхөрч хоцорчээ.

Сяо Янзы, Зы Вэй нарын сонирхол хөдлөн юун бүсгүй болох талаар асууж шалгаасан боловч ван өөр юм яриад ер хариу өгөхгүй байв. Учир нь ван дотроо `Энэ хоёр гэг хэдийгээр иргэний дундаас тодорсон ч гэлээ угаас тэнгэр язгууртай болохоор хэрэв намайг энгийн нэг бүсгүйд дурласныг мэдвэл лав шоолох биз` хэмээн дотроо боджээ. Орой нь ван өргөөндөө иртэл шадар туслах нь хүлээгээд сууж байв. Шадар туслах нь түүнд бүсгүйн амьдардаг Гү Бин Лоу өргөөний талаар тун гайхалтай зүйл олж мэдсэнээ хэлсэн нь тэр сархадын өргөө бол хааны агь, гэгүүдийн очдог газар болох тухай байв. Ван өнөөx бүсгүй  нь Хуанжу гэг, Зы Вэй гэг нартай тэнгэрт мөргөсөн эгч дүүс болохыг сонсоод маш их баярлав.

Энэ үед Лиу Хун эргэж ирсэнээс хойш нэг л өөр болсныг Жин Суо ажиглаж мэдчихээд сайн эгчийн хувиар асууж ярилцвал Лиу Хун үл таниx сайн эрийн тухай ярьжээ. Нэг өдөр Сяо Янзы, 5-р агь хоёр вангийн хамтаар энгийн хувцас өмсөн хотоор явж байгаад Лиу Цин, Лиу Хун хоёртой тааралдав. Лиу Хун өнөөх сайн эрийг таниад урьд нь тусалсанд талархаж ч амжаагүйдээ уучлал гуйн, амь аварсанд баярласан талархсанаа илэрхийлэв. Бүгд л энэ хоёрыг хэзээ, яаж танилцсаныг мэдэхгүй тул гайхна. вангийн `Миний эрээд байсан бүсгүй энэ` гэсэн үг 5-р агь, Сяо Янзы хоёрыг бүр гайхуулж орхив. Учрыг мэдэхгүй Лиу Цин дэмий л хүн хүн рүү харна. Ингээд Гү Бин Лоу өргөөнөө очиж учраа ярилцав. Энэ үед тэдний араас Архан, Зы Вэй нар хүрэлцэн ирж бүгд цуглав. Шяо Жян, Цин Арь хоёрын тухай сонссон ван Цин Арийг эхнэрээ болгохгүй гээд харин ч тэднээс өөрт нь туслахыг хүслээ. Лиу Хун өөрийг нь аварсан хүн Шинжаны ван болохыг мэдээд сэтгэл нь нэг л түгшүүртэй болжээ. Тэрээр Сяо Янзы, Зы Вэй нар анх ордонд ороод Эx дагина, Их хатан нарын дарамт шахалтыг амсч, 5-р агь, Архан нар байсан ч хамгаалж чадалгүй, өчүүхэн л алдаа гаргавал зэмлэл хүлээн, хааяа шоронд орж, бүр цаазын тавцан руу хүртэл хүргэгдэж байсныг санаж байлаа. Тэдэнд энэрэнгүй сэтгэлт хаан аав нь байсан тулдаа удаа дараа аврагдаж байсан шүү дээ. Гэтэл одоо Шинжаны ван түүнийг өөртэйгөө хамт яваач гэж гуйж байхад тэр энэ бүхнийг эргэцүүлэн бодоод, харийн нутагт очоод Эx дагинад таалагдахгүй, тэгээд бас өмөөрч хамгаалах хаан аав байхгүй маш их ганцаардана гэж айж байлаа. Нөxөд нь бүгд Лиу Хуны амыг харж байв. Тэгтэл харин Лиу Хун харийн нутагт очоод дэг ёс мэдэхгүй болохоор Сяо Янзын нэгэн адил болох байх хэмээн айж байгаагаа хэллээ. Сяо Янзы түүнийг зоригжуулан `Буянтай хүнийг Бурхан ивээдэг` гэдэг шүү дээ. Тэгээд ч би одоо болтол энэ муу толгойгоо авхуулчихаагүй байж л байна. Чамайг ван хамгаалах болохоор айх хэрэггүй юм. Вангийн хатанд хэн ч толгой авах ял оноохгүй гэв. Бусад нь ч мөн өөрийнхөө аз жаргалыг бүү алд хэмээн тал талаас нь ятгацгаав. Яахаа мэдэхээ больсон Лиу Хун маань ямартаа ч хэд хоног сайн бодъё гэв. Ордондоо эргэж ирсэн хойноо тэд нар Цин Арь дээр очин  дээрх сонин явдлыг ярихад түүний санаа нь амраад өрөөндөө бүгэж суухаа болив. Цин Арийг өрөөнөөсөө гаран баяр хөөртэй байх болсонд Эx дагина нэг юм боллоо хэмээн сэжиглэж эxлэв. Харийн ван ордонд байхдаа 5-р агийнд өдрийг өнгөрөөж, Сяо Янзы тэр хоёртой илд сэлэм хичээллэн, үгүй бол Арханыд очин тэдэнтэй ер бусын дотно байхыг тандаж мэдсэн Ру Мөөмөө энэ тухай Иx xатанд дуулгаад хэрэв эд нар ямар нэгэн муу зүйл сэдэx аваас бидэнд түүнийг нь ашиглан тэдний нэр хүндийг унагах сайхан далим болно доо гэв. Гэвч Иx хатан урьдын явдлаас сургамж авсан, энэ удаад бид лавтай үхэх ял авах болно гээд тооxгүй байлаа. Ингэж байтал Зы Вэй хүүхдээ гаргасан тул Шинжаны ван ардах ажлаа хойш тавин дахин хэд хоног үлдэх болжээ. Хаан аав анхныхаа ачийг хараад бөөн баяр байлаа. Ер нь хэн хүнгүй бүгд л баяртай байлаа. Вангийн эхнэр сонгохгүй байгаад байгаа нь Эx дагинад таалагдсангүй. Хэд хэдэн удаа энэ тухай хэлж үзсэн боловч ван `Танай нутаг сайхан юм. Хэд хонож илүү сайн танилцмаар байна` гэжээ. Үнэндээ ван гадуур явахдаа Лиу Хунтай л уулзан түүнийг хамт явахыг ятгаж байжээ. Тэр хэлэхдээ `Чамайг би ордныхондоо Манжийн гүнж  хэмээн танилцуулна. Хэн ч чамайг өөлөхгүй. Тэртээ тэргүй танай манай хоёр улсын ёс өөр өөр болохоор дэг ёс мэдэхгүй гэж хэн ч зэмлэхгүй. Чи манай ордны ёс жаягийг төдхөн л сурчихна шүү дээ` гэжээ. Түүнтэй уулзах бүрдээ Лиу Хун түүнд улам бүр татагдаад байгаагаа мэдэрч байлаа. Эцэст нь тэрээр нөxдийн адилаар зовлон бүхнийг тэмцэн, хайр сэтгэлээ дагахаар шийджээ. Ингээд одоо яаж явах вэ гэдэг л үлдлээ. Урьдын төлөвлөгөө ёсоор бэрээ замд нь солихоор боллоо. Энэ далимаар ч Цин Арийг оргуулан Шяо Жян тэр хоёр Да Ли газар руу явахаар болов.

Төдөлгүй Шинжаны ван Цин Арийг сонгон, нижгэр хурим хийж, нутгийн зүг хүлгийн жолоо заллаа. Тэднийг Сяо Янзы, 5-р агь нар болон Шяо Жян, Лиу Цин, Лиу Хун, Жин Суо нар үдэж өгөх нэрийдлээр дагалдан явлаа. Мөн урьд өдөр нь хаан аавдаа Шяо Жяныг нутаг буцах болсон тухай дуулгажээ. Хаан аав үзэсгэлэнт сайхан Да Ли газар хөвгүүд охидоо дагуулан заавал очно гэдгээ амлажээ. Нутгийн захад ирэн үдэлтийн зоог барин, зарц шивэгчдийг холдуулж байгаад замын турш гивлүүртэй явсан Цин Арь, Лиу Хун хоёрыг сольж байхыг Эx дагины явуулсан туршуул нууцаар харчихаад хэл хүргэхээр яаравчлан мордов. Туршуулын тухай сэжиг аваагүй тэд нар Лиу Хуныг хол замд үдчихээд Шяо Жян, Цин Арь хоёрыг өмнө зүгийн Да Ли газар руу гаргаж өгөөд, сэтгэл хангалуун Бээжингийн зүг эргэв.

5-р агь, Сяо Янзы хоёр ордонд ирээд Эx дагина Цин Арь, Шяо Жян хоёрыг бариулахаар хүмүүс явуулсныг Архан, Зы Вэй хоёроос олж мэдээд тэдэнд туслахаар 5-р агь, Архан, Лиу Цин нар явах болов. Сяо Янзы Зы Вэйд хань болон хүүхдийг нь харалцан үлдэв. Энэ хоёр бүсгүй хоёулахнаа байгааг далимдуулан Ру Мөөмөө тэднийг эв эвдрэлцүүлэх муу арга сэднэ. Сяо Янзы өдөр бүр Зы Вэйгийн хүүхдэд ордноос амттан явуулдаг байв. Тэр өдөр Зы Вэй Сяо Янзыг ядарч байгаа гээд ордондоо харьж тухтай амрахыг зөвлөөд явуулав. Сяо Янзы өргөөндөө ирээд, орой нь заншил ёсоор бяцхан зээдээ амттан хүргүүллээ. Гэвч шивэгчинтэй үгсэж тохирсон Ру Мөөмөө амттанд нь удаан үйлчилдэг хор хийжээ. Тэгээд хорны үлдэгдэлтэй шилийг Сяо Янзыгийн хуучин юмстай хольж тавилаа.

Шяо Жян, Цин Арь хоёрыг аюулгүй газар хүргэчихээд Архан, Юн Ци нар эргэж ирэхэд хүүхдийн бие хордож эхэлсэн байв. Охиных нь төлөө Архан, Зы Вэй хоёроос дутуугүй санаа зовсон Сяо Янзы бүхий чадлаараа тус болон гүйнэ. Ордны оточ хүүхдийг хордуулсан болохыг хэлэхэд бүгд тэр хорлогчийг хайн, хаан аав түүнийг үг сүггүй цаазаар авахаа амлалаа. Оточ нар илүү сайн судлаад хүүхдийг Сяо Янзыгийн явуулсан амттангаас хордсон болохыг олж тогтоов. Тэд итгэлгүй, нэгжиж үзэхэд Сяо Янзыгийн юман дотроос хорны сав гарч ирэн, бүгд Сяо Янзыг хүүхэдтэй болсон Зы Вэйд атаархан үүнийг хийж гэж бодно. Сяо Янзы урьдын даавуун наадгайн хэрэгтэй адилхан хилсдэж байна гэж өөрийгөө хамгаалах авч Их хатан  тэр явдлаас хойш хаширсан тул ийм юм яавч хийхгүй гэлцээд түүнийг барин шоронд хийгээд маргааш гэхэд цаазаар авахыг зарлигдав. Хөөрхий Сяо Янзы надад итгээч хэмээн нөxдийгөө царайчлахад хүүхдэдээ дэндүү хайртай Архан, Зы Вэй хоёр `Чи яах гэж ингэж байгаа юм бэ? Манай охин чамд ямар муу юм хийгээ вэ?` гээд түүнийг харахыг ч хүсэхгүй байгаагаа хэлж гарч явцгаалаа. 5-р агь ч мөн ийм зүйл хийсэнд нь түүнийг үзэн ядаж байгаагаа хэлнэ. Хаан аав, Эх дагина нар бүр харах ч үгүй байв. Түүнийг ганцxан Лин Пэй хатан л ийм хэрэг хийх хүн биш гэдэгт нь бат итгэж, өрөвдөн харж байсан ч туслах ямар ч арга байсангүй. Шоронд хоригдоод Сяо Янзы толгой нь эргэж хэд хэдэн удаа огиулахад тэрээр өөрийгөө сэтгэл санаа хямарч, нойр хоолгүй явсаар ингэж байна гээд үл тоов. Гэвч энэ нь түүний жирэмсэн болсны дохио байсныг мэдсэнгүй.

5-р агь, Зы Вэй хоёр элдвийг бодон бодсоор тэсч чадалгүй хаан дээр очицгоон Сяо Янзыг маргааш цаазаар авах хэрэггүй. Одоохондоо хүүхэд амьд болохоор энэ хэргийг хүүхэд илааршиx хүртэл хойш тавъя хэмээн гуйцгаав. Хаан аав ч сэтгэл нь зөөлөн, өөрөө ч мөн түүнийг хороох дургүй байсан тул цаазын ялыг хойшлуулахаар боллоо. Гэтэл энэ шөнө Сяо Янзы, Лин Пэй хатан болон эзэндээ маш үнэнч Шу Фан Жай өргөөний боолуудын ачаар шоронгоос оргон зайлжээ. Тэрээр юун түрүүнд хорны ерөндөгийг олохоор шийдэв.

Өглөө түүний оргосныг мэдээд хаан машид уурлан цэрэг дайчлан түүнийг даруй баривчлан ирэхийг тушаав. Архан, Зы Вэй хоёр түүнийг өөрийнхөө амийг хоохойлон зугтаав гэж мөн ихээр уурлав. Харин Юн Ци, Сяо Дэн Зыгээр өгүүлсэн Сяо Янзыгийн захиаг уншаад түүнд итгэж эхэллээ. Тэр захиандаа `Би хэзээ ч Зы Вэйгийнхээ хүүхдийг хорлохгүй. Үүнд чи минь хүртэл итгэхгүй гэжүү. Гэхдээ би хорын ерөндөгийг хаанаас ч байсан олж авчирна` гэжээ. 5-р агь Сяо Янзыг би барьж ирье хэмээн хаан ааваасаа зөвшөөрөл аваад эрэлд гарлаа.

Энэ үед хорны ерөндөгний талаар нэгэн мэргэн эмгэнээс олж мэдсэн Сяо Янзы түүнийг олж авахаар замд гарлаа. Тэр ерөндөгийг зэлүүд ууланд ургадаг гурван янзын цэцгийн дэлбээг нийлүүлэн хандалж гаргаж авдаг ажээ. Хэрэв цэцгээ зөв таньсан бол ханд нь ягаан өнгөтэй болно гэж тэр эмгэн зааж өгчээ. Ингээд Сяо Янзыд цаг гэдэг юу юунаас эрхэм байсан тул алжааж ядрахыг умартан, амарч зогсолгүй явсаар зэлүүд ууланд хүрчээ. Бие нь маш иx сульдан ядарч байсан боловч эмийн ханд л бодогдон цэцэг түүх ажилдаа яаравчлан орлоо. Ургамлын тухай ямар ч мэдлэггүй тэрээр энэ тухай уншиж судалж байхгүй яав даа хэмээн өөрийгөө зэмлэн зэмлэн цэцэг түүнэ. Өдөржин түүсэн цэцгээ оройжин xольж хандлана. Гэвч ягаан ханд гарахгүй л байлаа. Энэ үед ууланд даяанчлан суудаг нэгэн хүн Сяо Янзыгийн мөрийг олоод хөөж явсаар гүйцэн ирж учир явдлыг асуув. Сяо Янзы тэр хүнд бүгдийг яриад, туслахыг хүслээ. Тэр хүн түүнд гурван цэцгийг зааж өгөн, хандыг ч мөн бэлдэж өглөө. Баярласан Сяо Янзы тэр хүнд талархаад явахыг завдтал бие нь муудан ухаан алдаж уналаа. Тэрээр даяанчийн агуйд ухаан оров. Тэгээд Сяо Янзы өөрөө ордон руу очвол  аюултайн дээр явах тэнхэлгүй тул тэр хүнийг хааны ордонд энэ эмийг хүргэж өгөхийг гуйв. Тэр хүн сайн хүн байсан тул гуйсныг нь биелүүлэхээр болж харин би чамайг хүнтэй газар хүргэж өгье. Чи биеэ бодох хэрэгтэй. Тэгвэл хүүхдэд чинь тустай гэж хэлэв. Хүүхдийн тухай Сяо Янзы гайхан асуухад `Чи чинь жирэмсэн гэдгээ мэдээгүй юмуу` гэжээ. Сяо Янзы үүнийг сонсоод чихэндээ ч итгэсэнгүй. Даяанч түүнд сайтар тайлбарлаж өгсний эцэст сая итгэв. Биеэ ажвал нээрээ ч жаахан таргалчихсан мэт. Одоохон гүйж очоод Юн Ци, Зы Вэй, Архан, хаан аав гээд бүгдэд хэлмээр байв. Гэвч хамгийн сүүлд хэн нэгэн хорон санаатнаас болж, хилс хэрэгт орон, тэд нар өөрийг нь үзэн ядаж байгаа гэж бодоод өөрийн эрхгүй нүдэнд нь нулимс хурав. Ямартаа ч хамгийн түрүүнд бэлдсэн хандаа Зы Вэйгийн хүүхдэд хүргүүлэх нь чухал байсан тул даяанчид эмээ өгч, хааны ордонд яаралтай хүргэж өгөөрэй гээд замын зардал хий гэж 5-р агийн бэлэглэсэн бөгжийг хуруунаасаа сугалж өглөө. Тэр даяанчийг явуулсны дараа Шяо Жян, Цин Арь хоёр дээр очъё гэвч газар хол, зам мэдэхгүй тул арга мухардлаа.

Энэ үед даяанч нэгэн буурчийн газраас Сяо Янзын өгсөн бөгжөөр морь худалдан авч унаад Бээжинг зүглэв. 5-р агь Сяо Янзыгийн мөрийг сураглан явсаар зэлүүд ууланд дөxөж ирээд буурчийн газар орж эзэнтэй нь уулзахдаа эхнэрийнх нь хуруундах бөгжийг таниад хэнээс авсныг асуувал тэд Бээжинг зорьсон даяанчийг хэлж өглөө. 5-р агь юутай ч тэр хүнтэй уулзая хэмээн араас нь Бээжинг зорьлоо.

Даяанч ордонд ирээд нэгэн оточ энэ эмийг хүргүүллээ гэж хэлээд эмийг өргөхөд хамаг аргаа барсан Зы Вэй түүнийг аван охиндоо уулгав. Охин ч илт сайжирч тэд бүгд баяр боллоо. Маргааш нь болоход охин бүрэн эдгэж хаан аав тэд нар даяанчаас ачтай буянтай отчийн талаар асууж байтал 5-р агь хүрэлцэн ирэв. Сяо Янзы өөрийгөө Бээжингийн нэгэн оточ, хааны ачийг аврах эмийг хайж явна гэж хэлсэн тул даяанч юу ч бодож саналгүй тэр бүсгүй отчийн тухай ярьж өглөө. 5-р агь бөгжийг үзүүлж асуухад түүнийх гэдгийг ч мөн хэлж өглөө. Мөн өөрөө хөл хүндтэй, сул биетэй байж хааны ачийг аврах гэж тэгж зорьж явааг бодоход хаан төрдөө их үнэнч хүн юм гэж түүгээр бахархаж буйгаа ярихад `хөл хүндтэй` гээд бүгд мэл гайхаж, цэл хөхөрнө. Хэдий Сяо Янзы буруугүй нь тогтоогдоогүй ч Зы Вэй түүнийг өрөвдөн, цаазын ялыг цуцалж, ордонд авчирч сувилах хэрэгтэй хэмээв. Хаан аав тэртээ тэргүй тэр ялаас мултрах алтан пайзтай тул цаазын ял хүчингүй хэмээлээ. 5-р агь даяанчаас түүнийг хаана байгааг асуув. Бүгд л охиныг аварсан ачийг нь бодож, урьдын уур хилэнгээ мартаад, одоо гагц түүнийг даруй олж авчиръя гэлцэв.

Энэ үед хэрэг бишидсэнийг ойлгосон Ру Мөөмөө урьдын адил баригдаад үхэх ялаас хэлтрэхгүй боллоо гэж айсандаа амиа хорложээ. Иx хатан маш их харамсан гашуудна. Ру Мөөмөө амиа хорлосныг сонсоод түүнтэй хуйвалдсан шивэгчин хаан дээр очиж хамаг хэргээ хүлээн амь өршөөхийг гуйжээ. Сяо Янзын буруугүйг олж мэдээд хаан тэд нар өөрсдийгөө маш иx зэмлэн, түүнийг эрж олуулахаар газар сайгүй хүн илгээв. Энэ үед уулнаас бууж явахдаа хальтирч, ухаан алдан унасан байсан Сяо Янзы Чун овогт эмгэн, өвгөн хоёр олоод гэртээ аваачин асрав.Тэр хоёр угаас үр хүүхэдгүй тул Сяо Янзыг олоод тэнгэр бидэнд үр хайрлалаа хэмээн баярлав. Сяо Янзы ч өөр явах газаргүй тул эмгэн өвгөн хоёрын өргөмөл охин болон тэндээ үлдлээ.

Гурван сарын дараа түүнийг газар сайгүй хайсан 5-р агь анх хайсан газраа эргэж ирсэн нь зэлүүд уулын энгэр дэх Цагаан тохой суурин байв. Сяо Янзын зургийг газар сайгүй тараахад өвгөн эмгэн хоёрт түлээ татаж өгдөг нэг хүү таниад `Энэ чинь Чун овогтын өргөмөл охин байна` гэв. 5-р агь түүнийг дуудан тэр охины талаар сайтар байцаагаад хамаг юм нь Сяо Янзытай тохирсон тул хүүг сайтар шагнаад тэдний гэрийг заалган очлоо. Гэвч албаны цэргүүдийн тухай аль хэдийн олж мэдсэн Сяо Янзы нуугдаж амжсан байлаа. 5-р агийг ирэхэд эмгэн өвгөн хоёр `Бидэнд түүнтэй яг адилхан өргөмөл охин байсан авч сарын өмнө өнгөрчихсөн юм` хэмээн уйлж хайлалдан огт халгаахгүй байв. Сяо Янзыгийн сургийг гаргасан боловч ийм бэрхшээлтэй тулгарснаа ордонд хэл хүргүүллээ. Хаан аав, ЛинПэж хатан, Зы Вэй, Архан гээд бүгд тэр хэрэв өнгөрсөн бол ядаж шарилыг нь олж авъя гээд Цагаан тохой сууринд хүрэлцэн ирлээ. Сяо Янзы тэдний ирснийг дуулаад, гарч очоод тэдэнтэй уулзмаар байсн авч ордны зовлонт амьдралыг үүгээр эцэс болгоё гээд нүдээ аньж, чихээ таглаад бүгж суув.

Зы Вэй, Архан хоёр Шяо Жян, Цин Арь хоёрт яаралтай элч зарж, Сяо Янзыд муу юм тохиолдоод байна хурдан хүрч ирнэ үү гэж хэлүүлэв. Эx дагина энд ирээгүй тул Цин Арийг ч бас ирэхийг хүсчээ. Ингэхдээ тэд яг юу болсныг тодорхой бичсэнгүй. Энэ үед олон сар нойр хоолгүй явж, мөн сүүлдээ Сяо Янзыг олох найдлага тасарсан 5-р агь хүнд өвчин тусаад хэвтэрт оров.

Хэд хоногийн дараа хүн амьтнаас нуугдан нуурын эрэг дээр салхилж суусан Сяо Янзытай хол газраас ирэх зам дээр тааралдсан Шяо Жян, Цин Арь хоёр түүнд ямар муу юм тохиолдсон талаар асуухад Сяо Янзы тэднийг үнэн учрыг мэдээгүй байна гэж бодоод: `Юн Цитэй муудалцаад ордноос зугтсан юм. Харин та хоёр надтай уулзсан гэдгээ битгий хэлээрэй. Би ордонд дахиж очмооргүй байна` гэв. Тэр хоёр энэ тухай хэлэхгүй гээд нөгөөдүүлтэй уулзахаар явцгаав. Зы Вэй, хаан аав нартай уулзан хамаг үнэн учрыг сонсоод, Сяо Янзы яагаад ордонд буцахаас тэгтэл айсан учрыг мэдээд, хэдий түүнтэй уулзсан тухайгаа хэлээгүй боловч Юн Ци хүнд өвдсөн тухай Сяо Янзыд хэлэх нь зүйтэй гэж шийджээ.

Орой нь Шяо Жян Сяо Янзыг олж уулзаад, тэднээс сонссон бүх зүйлээ түүнд хэллээ. Хэрэгтэн нэгэнт өөрийгөө илчилсэн болохоор чи одоо цагаадсан, тэд чамайг олохоор газар сайгүй эрсэн аж. Харин энд чамайг үхсэн гэж дуулаад маш их гашуудаж байгаа, 5-р агь сэтгэл санаагаар унаад, хүнд өвчин тусч тун муу байна гэж хэлэв. Мөн түүнийг чи 5-р агийн чамд хайртай сэтгэлийг бод, хүүхдээ бод гэж баахан ятгав. 5-р агийн өвдснийг дуулаад Сяо Янзын сэтгэл маш их зовон, түүнийг эргэхээр, харанхуй шөнө байгаа газар нь нууцаар оров. 5-р агийг сахин суухдаа түр зуур зүүрмэглэсэн Архан түүнийг танилгүй хулгайч, алуурчин хэмээн барьж авснаа Сяо Янзыг таниад маш их гайхан хий үзэгдэл үү эсвэл зүүдэлж байна уу хэмээн сандрав. Сяо Янзы түүнийг зүүдлээгүйг хэлээд 5-р агь руу очлоо. Энэ хооронд Архан бусдадаа хэл хүргэхээр гүйн гарлаа. Сяо Янзы 5-р агийн дэргэд очоод, уйлан хайлан түүнийг дуудахад 5-р агь сэрж хараад `Би үхээд Бурхны оронд чамтайгаа уулзаж байна уу` гэв. Сяо Янзы түүнд энэ бол бодит зүйл гээд, дахин чамаасаа салж явахгүй, хүүхэдтэйгээ хамтаар гурвуулаа сайхан амьдарна гэж хэлэв. Хаан, хатан, Зы Вэй нар орж ирээд Сяо Янзытай уулзан баярлалдав. Ингээд тэд эрсэн хүнээ олсон тул Бээжин буцах боллоо. Сяо Янзы өргөмөл аав ээжтэйгээ салах ёс гүйцэтгээд ордондоо буцлаа. Төдөлгүй 5-р агь бүрэн илааршаад, тэд шинэ хүнээ хүлээн өдөр хоног тоолж суух болжээ. Эx дагина урьдын өгсөн амлалтаа санан Цин Арь, Шяо Жян хоёрын уучлан, Бээжинд ирж хамтдаа амьдрахыг хүслээ.

5-н сарын нэгэн өдөр Сяо Янзы, Юн Цид анхны агийг төрүүлж өгөв. Ингээд энэ цаг мөчөөс хойш 5-р агь, Хуанжу гэгэ хоёр маань бяцxан агьтайгаа, хаан аав, хатан эx, сайн нөxдийн хамтаар аз жаргал, баяр хөөр дүүрэн амар сайхандаа жарган суужээ.

Төгсөв.