Газрын гадаргуугаас доош 1300метрийн гүнд

БОРОО-гийн Газрын гүн рүү аялсан тэмдэглэлийг уншаад үүнийг бичихээр шийдэв. Ухаандаа л би арай илүү гүнрүү аялсан гэж бардамнаж байгаа юм байхдаа ккк.

----
Оюу Толгойн бүлэг ордуудын нэг болох Хойд Хюго ордыг далд уурхайн блокчлон олборлох аргаар ашиглах юм. Монголын хамгийн гүн нэвтрэлтийг хийсэн энэхүү хайгуулын босоо ам нь 1385м гүнд хүрсэн байдаг юм байна. Бид хөндлөн нэвтрэлт хийж эхлээд буй 1300м гүн хүртэл аялсан. Блокчлон олборлох арга гэдэг нь газрын гүнд асар том хонгилийн сүлжээ бий болгон хүдрийн биетийг блок блокоор нь тэслэн буулгаж олборлолт хийхийг хэлнэ. Яг энэ газар дор Улаанбаатар хотын нийт автозамын сүлжээнээс ч илүү урт хонгилийн сүлжээг бий болгоно гэж бодохоор л төсөөлөгдөх ч үгүй юм.

 Далд уурхайд зочлохын тулд аюулгүй ажиллагааны 1-2 цагийн сургалтанд сууна, аюулгүйн ажиллагааны өвч бүрэн хувцас хэрэглэлээр тоноглоно. Доошоо буух лифтэнд суухын өмнө сэтгэл догдлон зогсож байгаа нь энэ.

Уурхайн ажилчны өвч бүрэн хувцас нэг иймэрхүү байх ёстой. Бараг 20-30кг байдаг гэсэн байхаа. Гэхдээ бид нар зочид болохоор ямар азаар ийм юм өмссөнгүй вэ. Би бол тав алхахгүй хувцсандаа дарагдаж унах байсан биз кк.

 Биднийг 1км 300м -н гүнд авч одох хөнөг харагдаж байна. Энэ хөнөг нь 7-9м/с хурдтайгаар аялдаг гэсэн. Мэдээж ачаандаа болон хүндээ тааруулж хурдаа тохируулна.

Газрын гүнд буугаад түнэр харанхуй руу аялалаа эхэллээ дээ. Анхны мэдрэмж гэвэл нэг тийм бөгчим давчуу санагдаж байсан. Хүнд хувцас өмссөн болохоор халууцаад хөлөрч эхэлсэн яг л саунд байгаам шиг. Ямар ч анир чимээгүй юм шиг хэрнээ асар том агааржуулагч хоолойн чимээ л чихэнд чийртэй сонсогдоно.

 Хөл доор нэл шавар шавхай, жижигхэн горхи ч урсаж байх шиг. Эхлээд энэ ус чийг юу вэ гэж гайхаж байсан л да. Дараа нь тайлбарласнаар бол энэ гүнээс нэвчиж буй ус юм шиг байгаан.

 Энэ бол хананы бэхэлгээний анкор боолт харагдаж байна. Газар доор хөндлөн нэвтрэлт хийж буй хонгилийн бэхэлгээг бетон цутгаж хийдэг юм билээ. Асар их бетон орж байгаа яа тэхээр.

 Газар доор засварын цех, тоног төхөөрөмж угсрах воркшоп энэ тэр гээд яг л газар дээр байгаам шиг л ажил явагддаг.

 Хөндлөн нэвтрэлтийн хонгилийг дагаж 1-2км явсаны эцэст үзүүрт хүрж байна. Энд нэг өрмийн машин ажиллаж байна. Жумбо гэдэг байхаа. Хананд олон жижиг нүх өрөмдөж гаргаад тэр нүхэндээ тэсрэх бодис хийж тэслэх маягаар ханаа нурааж цаашаа явдаг (би нэлээн дээр явж байсан болохоор тайлбарлагчийнхаа ярьсныг бараг мартчихжээ сорри).

 Газрын гүнд улам л цаашлав. Хаагуур явж байгаагаа ч мэдэхгүй алхаад л байсан, алхаад л байсан. Азаар газар доор байсан нь яамай даа, төөрөөд алга болно гэхгүй хахаха.

 Газар доор явж байгаа тэрэг техник, суудлын хөнгөн тэрэгтэй хүртэл тааралдахаар их сонин юм билээ. Энэ харж байгаачлан анхны тусламжийн машин байна.

 Хонгилийн үзүүрт гэрэл харагдана гэдэг үг нэг иймэрхүү юмнаас л анх төрж гарсан болов уу :))

 Хонгилийн туршид хэдэн метр яваад ийм аюулгүйн булангууд байх юм билээ. Энэ нь хонгилийн хажуу хананд гаргасан бяцхан булан юмуу даа. Хэрэв хажуугаар машин өнгөрвөл ийшээ орж зам тавьж өгөх хэрэгтэй гэж ойлгосон.

 Газар доор хонгил ухаж байгаа юм чинь мэдээж шороо гарна кк, тэр шороог ингэж зөөж авчраад хөнөг руу хийж дээшээ гаргаад газар дээр овоолго үүсгэдэг юм билээ.

 Уурхайн гүнд байрлах пайзны самбар харагдаж байна энд. Ажилчин юмуу зочин юмуу хэн ч доошоо бууж ирсэн энд үнэмлэхээ өлгөх ёстой ингэснээр хэн хэн уурхайн гүнд байгааг харж болно. Үүнтэй төстэй самбар газар дээр бас байгаа. Тэнд доор түвшин болгонд ажиллаж буй уурхайчдын пайз өлгөөтэй байдаг. Мөн ингэснээр хэдэн хүн, хэдэн метрийн гүнд байгааг мэдэж байх боломжтой. Мэдээж бид нар ч гэсэн пайзаа өлгөөд бууж ирсэн. Ингээд уурхайчин болсон мин уу гэж хэхэхэ.

 Босоо амны 1300м түвшинд дурсгалын зураг татууллаа. Одоо хэн ч надтай намайг тэнд байгаагүй гэж маргахгүйэ гэж хэхэ. Газрын гадаргуугаас доош 1300м гүнд, далайн түвшингээс доош 135м гүнд аялсан минь энэ бөлгөө. Өөрийгөө далайн түвшингээс доош 135м гүнд орсон гэхэд итгэж чадахгүйнээ. Далай байсан бол яасан ч орж чадахгүй дээ.